Bij HEERLIJK.NL zijn we voortdurend op zoek naar nieuwe parels, naar nieuw talent, naar plekken die onze verwende smaakpapillen nog weten te betoveren. Elke week zoomen we in op een heerlijke nieuwkomer; een restaurant dat korter dan een jaar is gestart of herstart en een plek in de spotlights verdient. Dit keer zijn we te gast bij On Cru in Rotterdam, waar zowel de witte als de zwarte brigade een gouden medaille verdient.

We vallen met de neus in de boter. Abdi Nageeye is zojuist gefinisht met een nationaal record op de marathon. Rotterdam is door het dolle heen. We gaan zo op in de vrolijke menigte aan de zijlijn dat we bijna de tijd vergeten. We hoeven nog net geen sprintje te trekken naar On Cru en daarmee besparen onszelf een publiekelijke afgang. Zelfs een fractie van 42,195 kilometer houden wij niet rennend vol. Getraind zijn slechts de smaakpapillen in ons lijf.

Het luie zitvlees krijgt van On Cru een comfortabele stoel toegewezen. Door de zilveren tashanger houden we onze spullen binnen handbereik. Achter ons hangen pikante zwart-wit foto’s van topless vrouwen en van vrouwen met sportievere billen.

Wij kijken liever naar de chef, Kelvin de Pijper, die zich vanaf een halfopen keuken iets te voorzichtig blootgeeft. Blikvanger is eveneens de vaas waarop de getekende takken naadloos aansluiten bij die in het boeket van bloemsierkunst De Vier Jaargetijden uit Krimpen aan den IJssel. Als die vaas gelezen mag worden als een stamboom, elke aftakking een nazaat, heeft On Cru nogal wat toekomstplannen.

We weten niet of de gastvrouw Denise van der Mijn een stappenteller draagt, maar in dit lange restaurant met nogal tafels op gepaste afstand loopt zij elke service opnieuw een marathon. En dan is de stadstuin aan de achterzijde nog niet open. Zodra die is voltooid, komen er nog wat kilometertjes bij. We voorspellen dat deze oase van rust, met naar zeggen een heel gunstige zonligging, een trekkertje gaat worden. Een aparte vermelding bij On Cru verdient het sanitair. Je kunt er je kont, van welke omvang dan ook, ruimschoots keren.

De start is in ons geval een frisse alcoholvrije cocktail op basis van gember en limoenblad. Kelvin de Pijper -opgegroeid in de sterrenrestaurants Perceel en Fitzgerald en bij Gouden Pollepel-winnaar Louise- schenkt ons ondertussen aan tafel een licht gerookte heldere tomatenbouillon met wat Rotterdamse sojasaus (Tomasu). Op het dessert na worden alle gerechten bij On Cru door de makers aan tafel afgerond dan wel gepresenteerd. Die glansrol mag de witte brigade zich zeker toe-eigenen, weten we na afloop.

Het tasting menu beslaat zowel tijdens de lunch als het diner minimaal zes gangen (79 euro) en maximaal acht gangen (105 euro). De tartaar van langoustine en watermeloen met een zeste van kafferlimoen -net iets intenser dan gewone limoen- en een vinaigrette op basis van shiso is een voltreffer. De Convenciencia, een ongewone blend van chardonnay, pinot noir en merseguera, van Finca San Blas nabij Valencia als begeleidende wijn kent een opwekkende geur van peer, meloen en perzik, ondertonen van amandel en een minerale afdronk.

Diezelfde wijn combineert minstens zo goed bij de Dutch yellowtail, de bij het Zeeuwse Kingfish duurzaam gekweekte hamachi, met oester, stengelsla en een beurre blanc van pandan. Nog leuker wordt het bij de witte asperges met sliertjes knolselderij en een kwarteleitje waarbij Kelvin een nieuw product uit België introduceert: kaviaartruffel. Gedroogde kaviaar is gemengd met melk van koeien van het ras Jersey, op zo’n manier dat in dit ‘kaasje’ de ziltige smaak is behouden. Als ‘truffel’ wordt het geschaafd over de asperges. We vragen ons af wie er vandaag blijer is: Abdi Nageeye met zijn overwinning of wij met deze vondst. Dit gerecht is van ongekende klasse, mede door het aangename pepertje.

Denise behoort tot de categorie ideale schoondochters: verzorgd, liefdevol en kundig. Niet te nadrukkelijk aanwezig maar op de juiste momenten staat ze waar ze hoort te staan. We vermoeden dat ze veelvuldig zaken doet met wijnhandel Jan van Breda als ze op een prettige manier de rode wijn van domaine Des Duc uit de Beaujolais toelicht. Deze sappige wijn barst van de bramen, blauwe bessen en kersen en heeft tegelijkertijd iets aards. Dat ’ie voor honderd procent is gemaakt van gamay, dat baart geen opzien.

Beide brigades zijn bij On Cru onberispelijk. Het is ons nog nooit overkomen dat we een restaurant op nog geen minuscuul foutje hebben betrapt. On Cru is een unicum. Dat we geen tienen uitdelen, zit ‘m in de eigen identiteit. Tomasu, bijvoorbeeld, is bijna gemeengoed in de gastronomie. Brood van de Hanos, prima, maar daarmee onderscheid je je niet. Het zit ons plezier niet in de weg maar Kelvin de Pijper mag nog net iets meer van zichzelf laten zien.

Geniaal is in elk geval zijn geglaceerde kalfszwezerik met sous-vide gegaarde ananas, een saus van zwarte kardemon en een beetje lavas. We begrijpen dat vaste gasten speciaal voor dit gerecht terugkomen. Hetzelfde geldt voor de Anjouduif met een crème van umeboshi, foie gras en sjalot in sherryazijn. Een gouden medaille, zowel voor de cuisson als voor de smaakopbouw.

Op de eindstreep worden we verleid met een panna cotta van yoghurt met rabarber, Lambada aardbeien en ijs van yoghurt. Need You Tonight zingt INXS ondertussen op de achtergrond. We kijken even achterom. Nee dames op de foto, niet jullie, maar talenten als Kelvin de Pijper zijn broodnodig. Liefde gaat immers door de maag.

Bij On Cru wordt topsport bedreven. Het hele team bestaat uit slechts drie personen, Kelvin en zijn rechterhand in de keuken, Denise aan de voorkant. De afwas doen ze om beurten. Om de kwaliteit te bewaken, zit er een stop op de reserveringen. Het is de harde impact van het personeelstekort in de horeca. We begrijpen dat je onder deze omstandigheden niet zelf brood kunt bakken. We kunnen alleen maar hopen dat die (stam)boom zijn takken niet verliest want een restaurant als On Cru gunnen we elke stad. Tot die tijd zijn zelfs wij als nonathletics bereid er 42,195 kilometer voor om te lopen.